Waar komt de naam Gember vandaan?
De herkomst van waar gember oorspronkelijk vandaan komt, is moeilijk terug te traceren omdat de plant nooit in het wild is aangetroffen. Het is wel duidelijk dat de plant subtropisch is en goed in Azië groeit. Verder is er bewijs dat de plant al duizenden jaren als specerij en als geneesmiddel gebruikt wordt. In heel oude Chinese geneeskundeboeken kan je lezen dat de gemberplant al langer dan 4000 jaar in de geneeskunde gebruikt wordt. Europa heeft niet het juiste klimaat om makkelijk gember te kweken. In de middeleeuwen werd er al gember naar Europa geïmporteerd. In die tijd was gember een duur handelswaar, net zoals peper dat was.
Botanische naam
De Latijnse botanische naam voor gember is: Zingiber officinale en behoort tot de familie van de ‘Zingiberaceae’. De Latijnse benaming voor gember, stamt af uit het Oudgriekse ‘zingiberis’. De Grieken hebben hun ‘zingiberis’ niet zelf verzonnen, want deze benaming stamt af uit Indische talen. In het Sanskriet werd gember ‘shringavera’ genoemd. Shringavera betekent: vorm van een hertengewei. Kijk maar eens goed naar gember, het heeft echt iets weg van een gewei!
Oudgrieks
De Oudgriekse term ‘zingiberis’ wordt in het moderne Grieks niet meer gebruikt. De nieuwe naam heeft zelfs helemaal niets met de oude naam te maken! Gember in het Grieks wordt tegenwoordig ‘piperoriza’ genoemd. Piperoriza betekent ‘peperwortel’, wat verwijst naar de scherpe peperachtige smaak van gember.
Europese talen
Bij de meeste Europese talen kan de naam ‘gember’ terug herleid worden uit het Latijnse ‘zingiber’ of Griekse ‘zingiberis’:
• Engels: ginger
• Italiaans: zenzero
• Frans: gingembre
• Duits: ingwer
• Pools: imber
In sommige talen is de letter ‘G’ verloren gegaan. Dit is gebeurd in Scandinavische talen, maar ook in het Duits (ingwer) en de Slavische talen zoals in het Pools (imber), Russisch (imbir) of Oekraïens (imbyr). De oorsprong van het verdwijnen van de ‘G’ is niet helemaal terug te vinden, maar het is wel opvallend.